|
Jezus van Nazareth is in natuurlijke termen de leermeester
of 'leerleider' van de
Kristianistische
wereldbeschouwelijke ideologie, ook als deze mens
'n fiktief personage is.
(Omdat het
in de Abraham-religies bij de
autoriteit, en niet bij
normen en waarden, ligt is de term leerleider meer op zijn
plaats.)
Kerstmis is het Kristianistische feest van de geboorte van Jezus de leider
van de leer.
Goede Vrijdag is de dag van de dood van Jezus de leider van de leer.
Met Pasen was zijn 'verrijzenis', 'n supernaturalistische fiktie,
maar wel een die weer het leven en de dood van de leerleider zelf betreft.
Op de veertigste dag van Pasen, beweert de Bijbel, worden de leerlingen van
de nieuwe leer door Jezus' 'hemelvaart' alleen gelaten.
Die Hemelvaart zelf is, alweer, 'n gebeurtenis die niet de leer, maar de
leider van de leer betreft.
Dan, met Pinksteren, de vijftigste dag, volgen de
'eerstelingen van de ideologische oogst', de nieuwe
bekeerlingen die geacht worden de leer aan te hangen en het woord te
verspreiden.
Al deze Kristianistische feestdagen hebben weinig of niets met de
inhoud van de leer zelf te maken.
Elke willekeurige leer, hoe waarachtig of leugenachtig dan ook, hoe
rechtvaardig of diskriminerend dan ook, hoe evenwichtig of
ekstremistisch dan ook, kan
gebeurtenissen uit de levens van de leermeester en zijn leerlingen of van
de leerleider en zijn volgelingen, of uit de geschiedenis van de
verspreiding van de leer, aangrijpen om deze te herdenken of te vieren.
Het is iets heel anders, echter, om te herdenken of te vieren op grond van
inhoud.
Wel Kerstmis, Goede Vrijdag, Pasen, Hemelvaartsdag en Pinksteren;
geen Dag van Geloof, geen Dag van Hoop, en geen Dag van Liefde!
Niet dat dat zondermeer 'n verbetering zou zijn, 'n Dag van
Geloof in God en Duivel, van Hoop op Zegen, of van Liefde zonder Lijf.
En het zou allemaal nog veel erger kunnen worden, als we inhoud iets
losser opvatten.
'n Dag van de Zondvloed zou dan ook zo'n inhoudelijk 'Christelijk' feest
zijn.
Die overstroming, waarin alle volkomen onschuldige planten
en dieren van de wereld vernietigd werden, op een of zeven paartjes
per diersoort na, was geschapen, zoals je ongetwijfeld weet,
omdat de mens (van wie vier paartjes het mochten overleven)
zich niet aan de goddelijke wet gehouden had.
Toch 'n bedroevend staaltje van speciesistische
onrechtvaardigheid, zou je zo zeggen.
(Lees, als dat in je vermogen ligt,
Francis Teaching to the Animals
er maar eens op na.)
Van die vloed over de aarde beweert de Bijbel trouwens
eveneens dat hij veertig dagen aanhield.
O God, dan wordt het na vijftig dagen ook nog tijd voor 'n Pinksteren van
het Allerhoogste Berouw.
67.LNW-68.MZW
|
